پتوی خود را روی مجآهد انداخت

یکی از مجاهدین عراقی می گفت: در یک زمستان سرد، با شهید دقایقی، در چادری بودم. او متوجه شد که یکی از مجاهدان در خواب از سرما بر خود می لرزد. با اینکه هوا سرد بود و خود او به پتو نیاز داشت، رفت و پتوی خود را آورد و روی آن مجاهد انداخت، سپس گفت: مجاهدین عراقی ودیعه های امام در دست من هستند و من باید از آن ها نگهداری کنم.

الان در هر خانه ی مجاهد عراقی که بروی، سه عکس می بینی، عکس حضرت امام، شهید صدر و شهید دقایقی.

(شهید اسماعیل دقایقی/صنوبرهای سرخ،ص66)